Koh Samui – Phuket – Hanoi

De laatste dagen op Koh Samui zijn erg snel voorbij gegaan. We hebben nog een laatste bezoek aan de Big Buddha gebracht, en vlak voordat de souvenirwinkel ging sluiten heb ik nog even een aardigheidje voor mezelf op de kop getikt. Op onze een-na-laatste avond hebben we Vietnamees gegeten met Marc, Rin en Arno (vriend van Marc die een maand op Koh Samui is geweest). Was weer heel anders dan in Hong Kong, het wordt nu wel tijd om in Vietnam een vorkje te gaan prikken (of liever gezegd een stokje). We zijn ook nog even naar de pub van Ian geweest, quiznight was al afgelopen, maar we konden nog wel met de Rock ’n Roll bingo meedoen. En voordat we het wisten was de jeep opgehaald, en zaten we in ons Thaise restaurant te genieten van een afscheids-BBQ. Bijna alle gerechten zijn nog een keer gemaakt voor ons, het was een hele leuke en lekkere avond.
’s Ochtends zijn we opgehaald door een minibus die ons naar de ferry heeft gebracht. Na een lange dag reizen met vaak overstappen (minibus, ferry, bus, bus, minibus) zijn we in Patong Beach, Phuket aangekomen bij ons hotel. We hadden nooit gedacht hier nog eens te verblijven, totaal niet onze scene. Maar wel op loopafstand van de opslag voor onze bagage en naast een enorm winkelcentrum met naast veel winkels ook vele restaurants en bars. Heel handig dus voor 2 nachtjes.
Op de dag van vertrek werden we om 7:30 gebeld door de receptie dat de taxi er al was. Een taxi een half uur te vroeg in Azië?? Dat voorspelt niet veel goeds. Het was ’s nachts erg hard gaan regenen, en hele stukken straat stonden al onder water. Onderweg verdwenen we af en toe bijna in het water. Petje af voor onze chauffeuse, ze heeft ons keurig op tijd en veilig afgeleverd op het vliegveld van Phuket.
Na een tussenstop in Bangkok van anderhalf uur, waar we moesten overstappen van Thai Airways naar Qatar Airways en ons een beetje moesten haasten om op tijd een instapkaart te halen, zijn we aangekomen op het vliegveld van Hanoi. Een visum voor Vietnam is iets moeilijker dan in omliggende landen. Je moet van te voren een brief krijgen dat je een visum op het vliegveld mag afhalen. Gelukkig kan dat tegenwoordig allemaal via internet, dus de brief, een pasfoto en je paspoort afgeven en wachten op je visum. De wachttijd viel erg mee, en gelukkig konden we in euro’s betalen, want we hadden nog geen Vietnamese Dongs kunnen pinnen. Na de douane stond er keurig een taxi op ons te wachten, goed geregeld door het hotel.
Het hotel in Hanoi (New Century Hotel) ligt midden in het oude kwartier en heeft nog het oude stratenpatroon van oud Hanoi. Deze wijk bestond uit 36 straten allemaal met hun eigen handelaren.
Het verkeer in Hanoi is bizar. Er wordt constant getoeterd, je vraagt je af of iemand er zich nog iets van aantrekt. De stoepen zijn hier in het oude gedeelte niet begaanbaar. Of de winkel is erop uitgestald of de scooters staan er geparkeerd. En de hoeveelheid scooters in deze stad is overweldigend. Je loopt dus tussen het verkeer op straat. Oversteken is een kwestie van langzaam, maar zonder aarzelen gaan lopen, niemand stopt, er wordt nog wat meer getoeterd, en de scooters en auto’s gaan voor en achter je langs en plots sta je zonder kleerscheuren aan de overkant. Het is deze 2e dag ook goed gegaan, zouden de amuletten uit Thailand dan toch helpen?
We zijn ook nog even miljonair geweest, na het pinnen van 2 miljoen Dongs! Nu is dat ruim 70 euro, maar toch, het was een lekker gevoel.
Morgen wordt een dag van goed op het weer letten. Er wordt slecht weer verwacht, dat wordt veroorzaakt door de (gelukkig sterk afzwakkende) orkaan Nalgae.
De Filipijnen zijn zwaar getroffen door deze orkaan en vorige week nog heeft orkaan Nesat er al huisgehouden. Ook het zuiden van China (Hainan en Hong Kong) en het noordoosten van Vietnam hebben vorige week schade geleden. Op dit moment is het afwachten hoe sterk de storm nog is als hij aan land komt in Vietnam, maar men verwacht hier wel slecht weer, maar geen ernstige storm.
Met het getoeter van Hanoi op de achtergrond maken wij ons langzaam op om te gaan slapen, we zijn erg benieuwd wat de komende dagen ons brengen.